- gronko
- gronko {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n IIa, lm D. gronkonek{{/stl_8}}{{stl_7}}, zdr. od rz. grono w zn. 1.: Gronko przyjaciół; w zn. 2.: Gronko porzeczek, aronii. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
gronko
Look at other dictionaries:
gronko — n II, N. gronkokiem; lm D. gronkonek «małe grono» a) w zn. 1: Szczupłe gronko rodzinne. b) w zn. 2: Gronko porzeczek … Słownik języka polskiego
gronkowaty — «przypominający gronko, mający kształt gronka» Gronkowata narośl … Słownik języka polskiego
